JY:Belong [SF] [KookGa]

JY:Belong

Shrewish

Lust

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

               Intro

เสียงเครื่องยนต์สี่สูบดังระงมไปทั่วบริเวณ ไม่แปลกที่สายตาของผู้คนจะมองหาต้นตอของเสียง และก็ไม่ปล่อยให้ต้องคอยนาน..สิ่งที่ทุกคนต่างมองหาก็ปรากฏขึ้นให้เห็น MV Agusta F4 RR สีดำสนิทที่ขับมาด้วยความเร็วไม่ต่ำกว่า 120 แล่นผ่านสายตาให้มองตามกันไม่ละหาย ไม่นานเจ้าสิงห์ตัวใหญ่ก็หยุดนิ่งสนิทหน้าตึก School Of  Music ซึ่งแน่นอนว่าคนที่เรียนตึกนี้ได้ต้องไม่ธรรมดา เพราะอะไรน่ะเหรอ? ค่าเทอมเท่าซื้อบ้านได้เป็นหลังขนาดนี้คงไม่ต้องพูดถึงสถานะทางบ้านของคนที่เรียนที่นี่หรอกนะ ว่าต้องรวยขนาดไหน....

ชายหนุ่มรูปร่างเพรียววาดขาลงจากรถคู่ใจของเขาก่อนจะค่อยๆถอดหมวกกันน็อกสีดำด้านออกช้าๆ ใบหน้าคมพร้อมดวงตาหวานขัดกับใบหน้า สีผมน้ำตาลคาราเมลถูกจัดทรงมาเป็นอย่างดีไม่ให้ดูกระเซอะกระเซิง ลุคการแต่งตัวที่เรียบง่ายและดูดี กางเกงสแล็คสีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่ทว่าเสื้อแจ็คเก็ตสีแดงที่สวมทับพร้อมกับรองเท้าผ้าใบสีเดียวกันกับแจ็คเก็ตทำให้ตัวของเขาดูเด่นมากขึ้น ใบหน้าของคนๆนี้มักมีเอกลักษณ์ที่เป็นดวงตาหวานหยดเสมอ เพียงแค่มองแว็บเดียวก็รับรู้ได้ว่าเขาคือ จอน จองกุก ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวของคุณจอน เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์กว่าทั้งประเทศ

“คุณจองกุกครับ ทำไมวันนี้ถึงมาเช้าได้ครับ? ผีเข้าเหรอ..” ชายหนุ่มใบหน้านิ่งขรึมที่ดูจากท่าทางและการแต่งตัวแล้ว เขาเองก็คงมีอะไรไม่ต่างจากจองกุกเสียเท่าไร

“คุณแทฮยองครับ..” แทฮยองหรือวี เพื่อนสนิทของเขาเพียงคนเดียวที่อยู่ที่นี่ เขากับวีรู้จักกันมาตั้งแต่ยังเด็กเพราะว่าพ่อของพวกเขาทั้งสองคนทำงานร่วมกันบ่อยๆ ทำให้เขาเองได้รู้จักกับวีและสนิทกันมานานจนอยู่ด้วยกันทุกวันนี้

“ว่าไงครับ”

“เสือกครับ!!”

“เออครับ!! กูขอโทษครับ!!” รอยยิ้มของจองกุกเผยให้เห็นเมื่อสิ่งที่ทำให้เขาต้องมาเช้าขนาดนี้เพิ่งจะเดินผ่านเขาไป ไม่รู้ว่าเพราะการแต่งตัวที่ดูเตะตาหรือว่ากลิ่นน้ำหอมที่ชวนให้หลงใหลถึงต้องทำให้จองกุกมองตามอย่างไม่อาจละสายตาได้

“อ่อ ที่มาเช้าเพราะน้องเดือนคนใหม่ของพวกเรานี่เอง” วีหันมองตามสิ่งที่จองกุกเพิ่งมองไม่ห่าง ชายหนุ่มรูปร่างเล็ก ผิวขาวเนียนสนิทที่ดูกี่ครั้งก็รู้สึกเจ็บใจกับสีผิวตัวเองที่พ่อกับแม่ให้มาเหลือเกิน..

“น้องเขาจะขาวไปไหนวะ ตอนเด็กๆแม่งต้องพอกแป้งทั้งโรงงานแน่นอน” รู้ว่าคนเรามันขาวกันได้ แต่น้องแม่งขาว..ขาวแบบขาว ขาวแบบขาวชิบหายเลยครับ...

“มึงดำเองป่าว..” เอ่อ สงสัยจริง..ไอเพื่อนเวรนี่! คือกูเพื่อนมึงนะครับ กูเพื่อนมึง...

“เขาเรียกแทนเว้ย! นี่กูเพื่อนมึงป่าววะ?”

“ไม่แทนแล้ว อย่างมึงเนี่ยเรียกดำ”

“อย่างกูคมเข้ม!”

“เข้มเลย ผิวมึงเนี่ยเข้มเลย”

“ไอกุก! มึงนี่มัน..” สาบานสิครับว่าผมเป็นเพื่อนมันจริง! ด่าผมเอาๆแบบนี้!! แล้วดูมัน คุยกับผมแท้ๆ แต่มันกลับไม่มองผมเลยสักนิด!!

“คุยกับกูนี่มองกูหน่อยไหมเพื่อน?” ถ้าผมเป็นน้องเขานี่คงรู้สึกเหมือนโดนโรคจิตตามแน่นอน แม่งมันจ้องซะแทบจะกินน้องเขา

“ไม่อ่ะ มึงมันไม่มีอะไรที่กูอยากมอง” โอ้ยเจ็บ!! เป็นผู้หญิงนี่ผมคงร้องไห้ไปแล้วเจอคำพูดมัน ปากหมานะมึงเนี่ย!!

“กูเนี่ย!! มีแต่คนมองโว้ย! สาวนี่ติดกูกันให้ตรึม..” เห็นอย่างนี้ผมก็มีแต่สาวๆเข้าหานะครับ

“เออ เรื่องของมึงเหอะ กูไม่อยากคุยกับมึงละ” ผมชักจะหมั่นไส้ไอเพื่อนคนนี้ของผมละ..ให้มันรู้ซะบ้างว่านี่ใครไอกุก!!

“น้องครับ!!” ทันทีที่ผมตะโกนเรียกน้องเผือกคนนั้น ไอจองกุกมันก็รีบหันควับมาหาผมโดยทันที อะไร! ทีงี้สนใจกูเชียวนะมึง!!

“ทำอะไรของมึงเนี่ย!!” แขนยาวๆยกขึ้นรัดคอเพื่อนตัวดีที่แกล้งเขาอยู่นะตอนนี้ จะไปเรียกน้องเขาทำไม!!

“อะไรมึง .. น้องครับ! น้องคนนั้นอ่ะ! เอ่อ น้องนั้นล่ะ!!”

“ไอวี!! หุบปากไปเลยนะ!!”

“น้องครับ! เพื่อนพี่มัน..”

“ไอวีโว้ยย!!”

“เพื่อนพี่มัน!!”

“ไอวี!!”

“เพื่อนพี่มันชอบน้องอ่ะครับ!!!”

“ไอเพื่อนสารเลว!!”

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

Talk;; สวัสดีการกลับมาอีกครั้งในโหมดของการแต่งฟิค ครั้งนี้มาในรูปแบบของ Yaoi ไม่ได้จะเปลี่ยนแนวแต่งแต่อย่างใด...นี่แต่งเพราะเพื่อนงอแงอย่างรุนแรงมาก เพื่อนบอกคู่นี้ไม่ค่อยมีคนแต่ง นี่ก็ต้องจัดให้เพื่อนหน่อย คิดเมื่อคืนลงมันวันนี้เลยค่าาา เนื้อหามีเพียงแค่สามตอนเท่านั้น อาจจะไม่สนุกหรือดีเท่าที่ควรเพราะว่าไม่เคยแต่งแนวนี้เลยยย ปกติแต่งแต่ Yuri ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ 

PS;; คอมเม้นคือสิ่งสำคัญ... 55555 Thankkk

Twitter: @benzsonesxh__